Een zummeraovend

‘t Straand is leeg en ik luuster
Naor ‘n lèeste fluuster van de dag
De aovendzun daanst op de einder
Zolang leden wichie, da’k hier met jou lag

Oeze stappen ligt under ‘t zaand hier
Een liefde nog zo pril
Aovendlocht trilde vol tederheid
En oeze stemmen zwegen stil

Die zummer dweelt in mien dreumen
Jou vergeten kan ik niet
Verlangen in de zummerwind
Vangen in een lied

Nou stao ik hier met mien ienzaomheid
En ik heur je stem van vèer
Op de aodem van de golven
Wiegt mien gedaachten hèen en weer

Jij was aal waor ’k van dreumde wichie
Die zummer gung niet veurbij
Jouw liefde bewaor ik diep in mien hart
Waarmte veur ‘t wintertij

Jouw liefde bewaor ik diep in mien hart

Egbert Meyers © Promuze mei 2007