een laote liester in een perenboom zingt ’n vergeten lied
de zun kleurt ’t westen rood d’aovend is gloeiend hiet
op de A28 over ’t asfalt doods en gries
schof een file traog verdan deur ’t verleuren paradies
neonlocht vaalt op de straot in ‘k weenie hoeveul megawatt
blef gevangen in vaole wolken van de staank boven de stad
sterren twinkelt nargens meer zölfs de maon is van de wies
’t wordt hier nooit meer duuster in ’t verleuren paradies
ach ‘t zul wat -moeder eerde- wat koop je veur die softe proot
ik verkoop mien ziel veur ’n euro in ’t belang van mien zulvervloot
en wat gef ’t wat de toekomst brengt ik bin bereid tot de hoogste pries
zet de toekomst zölfs in de oetverkoop van ’t verleuren paradies
dus dump je hart maor in de barm smiet je ziel maor in de sloot
graof je geweten in de grond des te eerder komp de dood
en luster niet naor die liester en naor zien allerlèeste wies
een requiem in mineur veur ’t verleuren paradies
maor der komp weer een mörgen en op ’t schoelplein klingt gejoel
over straot rent ’n wichtie haardop zingend hen de schoel
een neie generaotie gruit op rap en wies laow met heur zingen van
de liester en zien lied van ’t ieuwig paradies
Egbert Meyers © Promuze april 2012